Hoe een burgemeester Mr. C. van der Kamp , wethouders, ambtenaren en                 zelfs raadsleden het niet zo nauw nemen  met integriteit, verantwoordelijkheid, belangenafweging, transparantie en communicatie               richting raad en burgers in de gemeente Bodegraven Reeuwijk.
 

 

Hoe een burgemeester en de zijne over de schreef gaan, eerst onbewust, maal al heel snel bewust en gericht.


Wat is nu behoorlijk of onbehoorlijk besturen wat doet burgemeester Christiaan van der Kamp verkeerd, klik maar eens op deze link.

Hoe bepaal je nu of een burgemeester met zijn team telkens over de schreef gaat en onbehoorlijk bestuurt. Op het eerste gezicht best moeilijk te bepalen, je gaat er immers van uit dat ze zich “netjes” en “behoorlijk” gedragen. U weet inmiddels beter denk ik.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik in eerste instantie niet wist waar ik moest beginnen. Je denkt beet te hebben en vervolgens kom je in een oerwoud van regeltjes terecht, en ben je al vrij snel het spoor bijster. Inmiddels weet ik dat dit ook de bedoeling is, onze bestuurders doen er alles aan, om je het zo moeilijk mogelijk te maken.

Toch hebben ze zich aan behoorlijk wat regeltjes te houden, alleen de gewone burger ziet vaak door de bomen het bos niet meer, en geeft dan al vrij snel de brui eraan. Maakt u zich hier verder maar geen zorgen over. Veel raadsleden doen wel of ze er verstand van hebben, maar ik ben er zeker van dat menig raadslid de ogen nu pas open gaan, en net als u ook op het verkeerde spoor zitten. De grote vraag is natuurlijk of ze er iets mee doen. U denkt misschien van wel, maar ik denk inmiddels van niet. Vanaf 10 augustus jl. heb ik nooit meer van iemand in politiek Bodegraven Reeuwijk gehoord.

Belangrijk is dat je een dossier opbouwt, alles vastlegt tot op detailniveau, zie niets over het hoofd, noteer alles maar dan ook alles. Leg gesprekken zelf vast op papier maar nog effectiever is alles op band op te nemen dan weet je het zeker wat er allemaal is gezegd. Daarmee heb je een dossier maar vaak nog niet het probleem opgelost. En dan komt het belangrijkste, kost wel wat energie, doe je ogen en oren te kost, en zoek naar mensen die hetzelfde probleem hebben of allang hebben opgelost, en probeer met hun in contact te komen. Lukt dit niet vraag het dossier op bij de gemeente.Leuker is nog iemand te vinden waar de gemeente helemaal geen problemen maakt met hetzelfde voorval. Mocht u dat overkomen zit u helemaal gebeiteld. Ik kan u inmiddels meedelen dat er in onze gemeente, voldoende keus en variaties mogelijk zijn. Het maakt bijna niet uit welk probleem je hebt. Ik denk zelf dat iedereen van ons wel een voorbeeld kan opnoemen

Waar gaat het dan fout, de gemeente dient al haar besluiten dus ook de besluiten die je in het ongelijk stellen, te toetsen aan een aantal voorwaarden. Kun je aantonen dat ze niet voldoen aan een of meerdere  voorwaarde(-)n (vakjargon: algemene beginselen van behoorlijk bestuur), kan het besluit de prullenbak in.

Ik noem er een paar:

  • Een gemeente moet zorgvuldig handelen 

Iedere afweging die de gemeente maakt moet zorgvuldig gebeuren en nog belangrijker op de juiste feiten zijn gebaseerd. Daarnaast dien je alle schijn van partijdigheid te vermijden.

  • Je moet erop kunnen vertrouwen dat de gemeente haar toezeggingen nakomt.

Het vertrouwensbeginsel brengt met zich mede dat de gemeente het door haar opgewekte vertrouwen, al dan niet door toezeggingen of andere handelingen, altijd dient na te komen

  • Een gemeente dient consequent te handelen

De burger moet er op kunnen vertrouwen dat de gemeente consequent handelt en het geldend beleid en regels voor iedereen gelijk toepast. De rechtspositie van de burger mag niet op een onverwachte wijze worden aangetast.

  • Gelijke gevallen dient de gemeente gelijk te behandelen 

Het gelijkheidsbeginsel houd in dat gelijke gevallen in beginsel gelijk behandeld dienen te worden. Wijk je hiervan af dan dient de gemeente dit voldoende en duidelijk te motiveren waarom ze dat doen. Denk je ongelijk behandeld te worden, dan moet de gemeente motiveren waarom dat niet zo is.




  • Willekeur en fair play

Het beginsel van fair play  brengt met zich mee dat de gemeente onbevooroordeeld, onpartijdig en zonder vooringenomenheid besluiten neemt en die ook ten uitvoer brengt en niet zomaar willekeurig voor verschillende doelen gebruikt. Hier gaat het heel vaak mis in onze gemeente.


Eigenlijk zou dit de raad voor u moeten toetsen, zowel vooraf als achteraf. Het zou makkelijker zijn als ze dat vooraf doen, maar soms doorzien ze de strategie niet, danwel hebben ze geen enkele notie waarover het gaat.


Een andere fout die ze telkens weer maken, is dat ze altijd in koor roepen: wij opereren in het kader van het zogenaamde "Algemeen Belang". Dat is de ene kant van de medaille wat ze vaak vergeten en bijna nooit overwegen, wat nu de besluiten van het college van B&W voor een impact hebben op het individuele belang. En als je dan dat  individuele belang, bij vergelijkbare situaties, op basis van willekeur benaderd, dan ben je helemaal de weg kwijt.

U zult het ondertussen met mij eens zijn dat we met z'n allen voor de gek worden gehouden. De raad is hier feitelijk debet aan, maar een van de vragen is kun je ze dit ook aan-rekenen.

Ik denk dat je hun veel kunt aanrekenen maar niet alles.De grootste boosdoeners zijn degene die hier sturing aan geven, nl. onze burgemeester en wethouders met hun ambtelijk apparaat. 

Erger nog dit doen ze veelal bewust, met voorbedachte rade, weloverwogen, gericht en en schromen daarbij niet, berekend en geslepen keuzes te maken om mensen te misleiden door besluiten te manipuleren

Deze volzin heb ik niet zelf bedacht, maar nog belangrijker is wie is nu de hoogste in rang waarvan je mag, sterker nog moet verwachten, dat hij of zij te allen tijde de verantwoordelijkheid neemt.  U weet het al, dat is onze burgemeester Mr. C. van der Kamp, met zijn wethouders en natuurlijk de raad.

Ik hoef u ook niet meer uit te leggen hoe hij in de race zit en en als je dan navolgend citaat nog eens leest:

Integriteit van het bestuur is (...) niet van nature gegeven. Zij kan op verschillende manieren onder druk komen te staan. Het gaat mij daarbij niet zozeer om fraude en corruptie in het bestuur – maar vooral om machtsbederf. (...) Machtsbederf is breder, het draagt het element van ontbinding, verval, vervaging van normen, in zich. Het gaat mij om het sluipend gevaar van bezoedeling van de ambtelijke en politieke reputatie, van aantasting van integriteit van bestuurders, van ontkenning van de hoge waarden waarvoor de democratische rechtsstaat staat. (Speech Ien Dales 1992, minister van Binnenlandse Zaken 1989-1994)"

weet ik het ook niet meer, hoe je hier nog brood van moet bakken.

Ik ga hier gelukkig niet over maar ik heb er wel nog iedere dag, ieder uur, iedere minuut mee te maken.

Tenslotte wil ik nogmaals benadrukken, dat ik dit verhaal niet zomaar uit mijn duim zuig, maar puur uit mijn eigen beleving schrijf zoals ik het heb ervaren en nog steeds ervaar. Inmiddels weet ik dat ik niet alleen sta, en heel veel meer burgers hiermee worden opgescheept. Ik sta open voor kritiek, en ga ik per ongeluk over de schreef, zal ik onmiddellijk ingrijpen en wanneer nodig herstellen.